quinta-feira, 15 de abril de 2004

Se estas paco... Se há tanta paz...

Do, hodiaǔ, mi revenis al la esperanta lingvo de mia koro
Volante disdoni ion da espero kaj paco por ciuj
Do, hodiaǔ, mi revenis al la revoj kaj sonĝoj de mia koro
Volante disdoni ion da ĝojo kaj feliĉo por vi
Ricevu, bonvolante, miaj vortoj
Ili estas mian koron, en leteroj, por vi!

Se estas paco

Se estas paco en la blua puro
donata de l' ĉiel' kun malavar',
se estas kaj ĉielo kaj lazuro,
kial ne trovas pacon la homar'?

Se estas paco en la mov' de ondo,
alterne blanka, verda, sur la mar',
kaj ondas maroj en la tuta mondo,
kial ne trovas pacon la homar'?

Se pacon per parfumoj kaj koloroj
disĵetas flor' por nia vid' aŭ flar',
se estas pac' en flor', kaj multaj floroj,
kial ne trovas pacon la homar'?

Se estas paco en la frumatena
saluto birda antau sun-ekstar',
kaj se la mondo estas birdo-plena,
kial ne trovas pacon la homar'?

Se estas paco en la milda iro
de la zefiro tra la foliar'...
pac' en zefir', kaj multe da zefiro...
kial ne trovas pacon la homar'?


Kaj se disverŝas pacon la trankvilo
de beb-rigardo ĉe geedza par',
kaj se en ĉiu dom' estas lulilo,
kial ne trovas pacon la homar'?

Se estas paco en preĝanta koro,
kaj se por fido ne ekzistas bar',
ni preĝu kune, stare kaj en ĥoro,
kaj iam trovos pacon la homar'.

Autorino: Luna Fernandes.
Esperantigo: Sylla Chaves.


Se há tanta paz

Se há tanta paz no azul que o céu abriga
e há tanto azul, que tanto bem nos faz;
se há tanto azul e há tanto céu, me diga:
por que é que o Homem não encontra a Paz?

Se há tanta paz no verde mar da onda,
que faz-se em verde e em branco se desfaz,
e há tantas ondas pelo mar, responda:
por que é que o Homem não encontra a Paz?

Se há tanta paz no olor das multicores
flores – orquídeas, rosas, manacás...
Se há paz em cada flor e há tantas flores,
por que é que o Homem não encontra a Paz?

Se há tanta paz nos cânticos suaves
que entoam na alvorada os sabiás...
Se há paz num canto de ave e há tantas aves,
por que é que o Homem não encontra a Paz?

Se há tanta paz na brisa que desliza
sobre as folhagens, tímida e fugaz...
Se há tanta paz na brisa e há tanta brisa,
por que é que o Homem não encontra a Paz?


Se há tanta paz nas expressões tão mansas
que, ao vir ao mundo, uma criança traz,
e a cada dia existem mais crianças,
por que é que o Homem não encontra a Paz?

Se há tanta paz nos corações com Fé
- que atrai o Bem e afasta as coisas más -
então oremos todos, já, de pé.
para que o Homem encontre um dia a Paz!

Autora: Luna Fernandes.
Tradutor: Sylla Chaves.

Queria negritar o poema inteiro, mas destaquei a brisa...
Que sejam sopros de esperança e paz sobre seus corações!
Al
ĉiuj gefratoj! Mia amo, mia koro!

Carla

Nenhum comentário:

Postar um comentário